Co PiS zmieni w Konstytucji? Więcej Kościoła, mniej instytucji i marginalizacja prezydenta
Jarosław Kaczyński będzie pisał nową konstytucję. Trudno się spodziewać powrotu do słynnego projektu z 2010 roku, ale część jego zapisów może powrócić. Ale najwięcej wniosków o przyszłej konstytucji można wyciągnąć z decyzji politycznych Prezesa z ostatnich miesięcy: pójścia na wojnę z Trybunałem, sędziami, zmarginalizowanie KRRiT czy wreszcie umocnienie roli Kościoła w państwie.
Prezes ogłosił, że Prawo i Sprawiedliwość przygotuje nową konstytucję. Przy okazji nagiął fakty tak, by pasowały mu do przemówienia. Kaczyński powiedział, że Konstytucja 3 Maja zakładała rewizję co 20 lat, więc przyszły rok będzie dobrą okazją do zweryfikowania obecnie obowiązującej konstytucji. W istocie Ustawa Zasadnicza z 1791 roku przewiduje rewizję co ćwierć wieku, więc jeśli Prezes chciałby czerpać z tego wzorca, musiałby poczekać do 2022 roku.
Przykryć porażki
Ale Prezesowi dyskusja jest potrzebna teraz. Trzeba wymyślić jakiś temat zastępczy, bo spełnianie zobowiązań wyborczych jest trudniejsze niż ich składanie w kampanii. Bo z tych najważniejszych obietnic na razie spełniono tylko pierwszą: uruchomienie programu 500+.
Dlatego przez najbliższe kilka tygodni będzie trwała dyskusja o tym, jak PiS zmieni konstytucję. Już dołączył do niej Andrzej Duda, który będzie starał się obronić możliwie najwięcej swoich kompetencji, bo wzmocnienie jednego z dwóch ośrodków egzekutywy pewnie będzie jedną z ważniejszych zmian. Zachwycony jest też Paweł Kukiz, ale może się rozczarować – Prezes już raz kompletnie zignorował projekt jego klubu.
Nocna zmiana?
Bo nawet gdyby wszyscy wprowadzeni przez Kukiza posłowie zagłosowali razem z PiS, i tak sporo im jeszcze brakuje do 307 głosów, których wymaga konstytucja. Chyba że Kaczyński zdecyduje się na scenariusz „nocnej zmiany”, o której pisaliśmy w naTemat. Gdyby głosowanie nad zmianą konstytucji przeprowadzić pod nieobecność opozycji, do jej przyjęcia wystarczyłoby 154 posłów. Czyli dużo mniej niż liczy klub PiS.
Kolejnym krokiem byłoby jej przyjęcie przez Senat, ale tam Kaczyński nie musiałby uciekać się do sztuczek, bo PiS ma bezwzględną większość. Gdyby projekt zmian był bardzo obszerny i dotyczył rozdziału I (Rzeczpospolita), II (Wolności, Prawa i Obowiązki) lub XII (Zmiana Konstytucji), politycy opozycji mogliby zażądać przeprowadzenia referendum. Taki scenariusz rozważa też Kaczyński.
Prezes liczy, że kolejne wybory dadzą jego partii większość konstytucyjną. Jednym ze środków do osiągnięcia tego celu może być zrobienie z wyborów swoistego plebiscytu konstytucyjnego: PiS oprze kampanię na przygotowanym w tej kadencji projekcie. Dlatego wydaje się, że nie będzie on mógł być skrajny. Ale to nie oznacza, że głębokich zmian nie będzie.
1. Z Panem Bogiem
Dla PiS napisana przez Tadeusza Mazowieckiego preambuła jest zbyt mało kościelna. Zapewne więc w nowej znajdzie się odniesienie do Boga bardziej wprost, bez „jak i nie podzielający tej wiary”. Możliwe jest też wpisanie dominującej roli Kościoła katolickiego. Dzisiaj art. 25 wyróżnia go tylko w niewielkim stopniu.
Drugi, znacznie szerszy obszar do zmian to kwestie światopoglądowe. Właściwie pewne jest wpisanie do nowej konstytucji PiS informacji, że małżeństwo to tylko i wyłącznie związek kobiety i mężczyzny. Nie należy się za to spodziewać wpisania silniejszej ochrony życia (art. 38 dzisiejszej konstytucji). Już w 2007 roku próbował to zrobić Marek Jurek, ale Kaczyński zablokował te zmiany.
2. Zniszczyć przeszkody
Rewolucja Kaczyńskiego opiera się na kadrach. Całkowicie uzależnionych od niego i w pełni posłusznych. Dlatego niepotrzebne są mu reguły i prawne ograniczenia, takie jak kadencyjność czy skomplikowany sposób wyboru gremiów. Dlatego zmarginalizowano Krajową Radę Radiofonii i Telewizji i część jej kompetencji przekazano Radzie Mediów Narodowych. Teraz KRRiT w ogóle może zniknąć z konstytucji.
Zmiany zapewne czekają też Trybunał Konstytucyjny. Możliwe jest wpisanie do konstytucji kilku przepisów z kolejnych ustaw naprawczych. Na przykład możliwość odwołania ze stanowiska sędziego lub danie politykom możliwości kwestionowania wyroków TK.
3. Mniej prezydenta
Jarosław Kaczyński ma manię kontroli. Czuje się niekomfortowo nawet przy tak podporządkowanych prezydencie i premierze. Szczególnie wadzi mu Andrzej Duda, którego w przeciwieństwie do Beaty Szydło nie można odwołać. Oczywiście nowa konstytucja nie będzie zakładała takiej możliwości, ale realne jest osłabienie roli prezydenta.
Bo prezydent przydaje się nam tylko w okresach kohabitacji. Wtedy chroni nas przed zapędami rządzącej większości. Możliwe więc, że nasz system zmieni się na czysty parlamentarno-gabinetowy, gdzie prezydent pełni jedynie funkcję reprezentacyjną. Otwarte pozostaje pytanie: co z wyborami? W takich krajach jak Niemcy czy Węgry prezydenta wybiera parlament.
4. Państwo socjalne
PiS to gospodarcza lewica i to znajdzie odbicie w nowej konstytucji. Przewidział to Andrzej Duda i 3 maja spróbował postawić się jako autora tych zmian. Mówił, że państwo powinno zapewniać nie tylko „egzystencję”, lecz także „godne życie”. Do tego wspominał o większej opiece nad rodzicami dzieci niepełnosprawnych czy zablokowanie podnoszenia wieku emerytalnego.
Może ukłonem w stronę „Solidarności” byłoby wzmocnienie roli związków zawodowych. Za rządów PO-PSL Komisja Trójstronna przez długi czas była ciałem martwym. Zastąpiła ją Rada Dialogu Społecznego, ale nie ma przecież pewności, że i ona będzie martwym organem. Dokładnie tak, jak marginalizowana Narodowa Rada Rozwoju.
5. Wybory
Prawo i Sprawiedliwość wielokrotnie wspominało o zmianie prawa wyborczego. Oczywiście będąc w opozycji skupiali się na wyimaginowanych fałszerstwach wyborczych. Jednak teraz bardziej prawdopodobne jest takie zmienienie zasad, by zwycięstwo w wyborach dawało bardziej wyraźną większość.
Prawo i Sprawiedliwość będzie próbowało zbliżyć nasz ustrój do węgierskiego ideału. Ale zmiany nie mogą być otwarcie antydemokratyczne, bo obywatele przeciwstawią się zapędom Kaczyńskiego. Nie będzie więc wpisania przewodniej roli partii czy sformalizowania pozycji Naczelnika Państwa. Co nie znaczy, że zmiany nie będą głębokie.
Grupiński o planowanym spotkaniu liderów: Nie ma sensu iść na spotkanie do marszałka, który permanentnie łamie regulamin Sejmu
Grupiński o planowanym spotkaniu liderów: Nie ma sensu iść na spotkanie do marszałka, który permanentnie łamie regulamin Sejmu
– Pójść i porozmawiać w obecności marszałka Kuchcińskiego, który łamie regulamin Sejmu permanentnie, nie ma sensu. Jeśli otrzymamy zapewnienie, że PiS opublikuje wyrok, wtedy ewentualnie pomyślimy o pójściu na spotkanie, inaczej nie ma ono sensu – przyznał dziś w Politycznym Graffiti Polsat News Rafał Grupiński, pytany, czy szef PO pojawi się na planowanym na przyszły tydzień spotkaniu liderów partyjnych ws. TK.
Kijowski o 7 maja: To jest marsz wszystkich. Spory dają pewien sygnał, że trzeba zrobić coś więcej
Jak mówił w „Gościu Radia ZET” Mateusz Kijowski:
„To marsz wszystkich. Dziś jest tak, że każdy promuje [to wydarzenie] na własną rękę. Umówiliśmy się, że wszyscy będziemy promować ten marsz. PO rzeczywiście zainwestowała najwięcej pieniędzy w promocję tego marszu i zrobiła to dość wyraziście. Ja nie chciałbym się włączać w te spory. Myślę, że to nie ośmiesza marszu. To jednak daje pewien sygnał, że trzeba coś więcej zrobić. Półtora tygodnia temu ogłosiliśmy wezwanie do wszystkich sił pro-demokratycznych, by przystąpić do koalicji Wolność-Równość-Demokracja. Dziś o 10:00 mamy pierwsze spotkanie, spotykamy się, by się naradzić jakie są wspólne punkty w obronie wartości. I jak się zorganizować, by nie przepychać się w mediach, by czasami się nie ośmieszać, działać w sposób bardziej skoordynowany”
Jak podkreślił: KOD nie zamierza walczyć o władzę, ale widzimy, że musimy pomóc politykom wzmocnić politykę.
Morawiecki o decyzji o otwarciu w PL fabryki Mercedesa: To bardzo wyrazisty akcent, że znaleźliśmy się na celowniku inwestorów
– Niektórzy skazywali tę inwestycję na porażkę, ale my prowadziliśmy bardzo profesjonalne i intensywne rozmowy – mówił dziś w TVP Info o decyzji o otwarciu w Polsce fabryki Mercedesa Mateusz Morawiecki. Jak stwierdził, to „bardzo wyrazisty akcent, że znaleźliśmy się na celowniku inwestorów”.
Wicepremier stwierdził też, iż nie widzi żadnego „hamulcowego” swoich działań.
Schetyna: Polacy oczekują od nas, byśmy skutecznie odebrali władzę PiS-owi
Jak mówił w JNJ Grzegorz Schetyna:
„Nie ma wojny wewnątrz opozycji. Opozycja będzie silna jeśli nie będzie ze sobą walczyć. Polacy oczekują od nas, byśmy skutecznie odebrali władzę PiS-owi. Opozycja może wygrać z PiS gdy będzie przekonywać nieprzekonanych i tych, którzy głosowali na PiS, proponując to co robią niektóre partie, to przeciąganie, zabieranie to jest ślepa uliczka. Nie chcę tego komentować, one są jakby obok [słowa Petru o marszu]”.
Fałszywki na Wałęsę
Anna Walentynowicz i Lech Wałęsa podczas mszy przed bramą główną Stoczni Gdańskiej im. Lenina dzień po podpisaniu przez Międzyzakładowy Komitet Strajkowy oraz przedstawicieli rządu PRL Porozumień Sierpniowych. Gdańsk, 1 września 1980 r. SB robiła wszystko, by skłócić… (WOJTEK LASKI)
Kilkadziesiąt dokumentów, które Lech Wałęsa pokazał na Facebooku, jest sygnowanych przez MSW lub Służbę Bezpieczeństwa. Wiele z nich nie ma nadruku świadczącego, że przeszły przez archiwum Instytutu Pamięci Narodowej. Materiały pokazują, jak w 1985 r. SB przekazywała skonfliktowanej z Wałęsą Annie Walentynowicz materiały o rzekomej współpracy Wałęsy z bezpieką oraz dowody jego rzekomych nadużyć finansowych.
Są też notatki z 1981 r. mające świadczyć o tym, że bezpieka za pomocą swoich agentów chciała usunąć Wałęsę ze stanowiska szefa „S”, a ważne funkcje w związku obsadzić tajnymi współpracownikami.
Dokument z 18 października 1985 r. opisuje „kombinację operacyjną” o kryptonimie „Mieszko”. Z tajnego materiału Biura Studiów MSW: „celem tych działań jest dalsze utwierdzanie A. Walentynowicz w przekonaniu, że L. Wałęsa nadal współpracuje z SB”. MSW z satysfakcją odnotowuje też, że „w ostatnim czasie A. Walentynowicz nasiliła działania dyskredytujące L. Wałęsę w środowiskach prosolidarnościowych. Coraz częściej rozsiewa plotki o niewłaściwej postawie L. Wałęsy nazywając go oszustem, dwulicowcem, karierowiczem, którego należy zdemaskować”.
Dostarczając Walentynowicz kwity na Wałęsę, bezpieka zaplanowała podrzucenie porcji materiałów do jej skrzynki na listy „lub bezpośrednio do mieszkania”. Z odręcznego dopisku wynika, że 6 listopada zadanie wykonał por. Płatek. Całością operacji dowodził mjr Adam Styliński, ten sam, który po stanie wojennym był w ekipie fałszerzy powołanych do fabrykowania raportów agenta „Bolka”, które miały obciążyć Wałęsę, by nie dostał Pokojowej Nagrody Nobla.
Innym elementem akcji dyskredytowania Wałęsy miała być sprawa pieniędzy z nagrody. Przyszły prezydent obiecał przekazać je na cele publiczne. Materiały SB pokazują, jak służby przekonywały Walentynowicz, że Wałęsa nie wpłacił 60 tys. dolarów na Panoramę Racławicką. Tutaj w „kombinację operacyjną” włączone zostały media: wybrany przez SB dziennikarz (nie jest podane nazwisko) miał na konferencji Jerzego Urbana, rzecznika rządu, zadać pytanie o pieniądze na Panoramę, a potem bezpieka zadbała o to, by materiał w tej sprawie ukazał się w telewizji publicznej oraz w podziemnej gazetce wydawanej przez Solidarność Walczącą.
Wałęsa opublikował też kilka materiałów MSW pokazujących, jak komuniści chcieli zastąpić jego ludzi w Gdańsku swoimi agentami. Na 41 członków zarządu regionu większość została zaplanowana do internowania. Ich miejsce miało zająć 22 tajnych współpracowników SB. Z kolei z grudnia 1983 r. pochodzi zaakceptowany przez szefa MSW gen. Czesława Kiszczaka „Ramowy plan działań w stosunku do Lecha Wałęsy”. Zakłada on „skierowanie w rejon zamieszkania Wałęsy tajnych współpracowników z całego kraju”. Ich zadaniem była „dezintegracja osób z nim związanych, skłócanie, sianie zamętu, wykazywanie spadku zainteresowania i poparcia”. Według zaleceń SB, gdyby Wałęsa odmawiał rozmów z osobami nasłanymi przez służby, należy „rozpowszechniać, że Wałęsa jest nadęty, nieprzystępny, rozmawia tylko z ludźmi z KOR, cudzoziemcami, dziennikarzami itp.”.
Dokument zawiera też polecenie, by „przemilczeć w środkach masowego przekazu fakt odebrania przez Danutę Wałęsę Pokojowej Nagrody Nobla”, którą Lech Wałęsa otrzymał mimo zabiegów SB.
Wałęsa publikuje materiały b. SB, bo – jak pisze – „nie liczy na to, że zrobi to IPN”. Rzeczywiście, mimo zapowiedzi Instytut nigdy nie opublikował większego opracowania na temat prześladowań Wałęsy przez władze PRL.
Jedynym dużym materiałem książkowym nadal jest książka „SB a Lech Wałęsa” o tym, że Wałęsa w latach 70. współpracował z bezpieką. Były prezydent temu zaprzecza i twierdzi, że dowody przeciwko niemu zostały sfałszowane w ramach akcji dyskredytującej go w oczach innych działaczy. Śledztwo w tej sprawie w 2014 r. umorzył IPN. Powód: przedawnienie.
Cena kościelnej ziemi na Śląsku
Biznesmen Jacek Domogała podczas procesu w sprawie handlu ziemią kościelną. Katowice, 26 kwietnia 2012 r.(DAWID CHALIMONIUK)
W Sądzie Apelacyjnym w Katowicach toczy się proces apelacyjny Jacka Domogały (zgodził się na publikację swojego wizerunku i nazwiska), śląskiego biznesmena, jego syna (52. miejsce na liście najbogatszych Polaków z majątkiem 571 mln zł), żony, córki, zięcia, synowej i jej siostry.
Przed sądem pierwszej instancji zostali uniewinnieni od zarzutu bezprawnego zakupu ziemi kościelnej. Prokuratura się odwołała, a kluczowy świadek właśnie zmienił zeznanie. Zostanie przesłuchany przez sąd apelacyjny 6 maja.
Prokuratura: To fikcyjni rolnicy
Chodzi o ziemię – kilkaset hektarów – którą w styczniu 2008 r. Komisja Majątkowa przekazała Towarzystwu Pomocy dla Bezdomnych im. Brata Alberta. To grunty w okolicach Pyskowic, Wieszowej, Świerklańca i Zabrza warte kilkadziesiąt milionów złotych. Prawie natychmiast Towarzystwo wystawiło te tereny na sprzedaż. Pełnomocnikiem towarzystwa był Marek P., były oficer śląskiej SB. Większość kupili Jacek Domogała i jego syn.
Gliwicka prokuratura oskarżyła ich, że nabywając te grunty, posługiwali się fikcyjnym meldunkiem i złożyli nieprawdziwe oświadczenie, że są rolnikami indywidualnymi. CBA twierdziło, że nie uprawiali roli i mieszkali gdzie indziej. Miały to potwierdzać logowania ich komórek. Podobnie miał działać zięć Jacka Domogały oraz siostra jego synowej.
To istotne, bo zgodnie z przepisami prawo pierwokupu mogli mieć tylko mieszkający tam rolnicy indywidualni, posiadający mniej niż 300 ha gruntów oraz prowadzący już gospodarstwo rolne. Nie musieli jednak sami wykonywać prac rolnych, wystarczyło, że je komuś zlecali. W innym przypadku o ziemię mogli się starać ich obecni dzierżawcy lub Agencja Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa.
Rodzina Domogałów wskazała Józefa P., który najpierw w CBA, a potem przed sądem pierwszej instancji potwierdził, że na zlecenie niektórych członków tej rodziny razem z synem wykonywał na ich gruntach różnego rodzaju prace rolne. Tym samym potwierdził, że mieli oni status rolników indywidualnych.
W maju zeszłego roku Sąd Okręgowy w Katowicach uniewinnił oskarżonych. Uznał, że spełnili formalne wymogi potrzebne do kupna kościelnych nieruchomości. Sędzia Roman Kubiś w uzasadnieniu napisał: „Sąd dał wiarę zeznaniom Józefa P. w całości, uznając je za spójne, logiczne i korespondujące z materiałem dowodowym. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, by kwestionować jego zeznania”.
Prokuratura złożyła apelację, twierdząc, że wyrok został wydany wbrew logice oraz z pominięciem niektórych dowodów.
Józef P. zmienia zeznanie
Do Sądu Apelacyjnego w Katowicach, który zajął się tą sprawą, dotarło właśnie pismo świadka Józefa P., który odwołał wcześniejsze zeznanie.
„Oświadczam, że w postępowaniu karnym przed Sądem pierwszej instancji złożyłem fałszywe zeznania, do których zostałem zmuszony bezprawnymi groźbami karalnymi oskarżonych. Posiadam dokumenty świadczące przeciwko faktom opisanym przeze mnie w trakcie śledztwa i powtórzonym przed sądem, które udostępnię na żądanie sądu. Do składania fałszywych zeznań przygotował mnie obrońca oskarżonych. Okoliczności tego zdarzenia też postanowiłem ujawnić” – napisał Józef P.
Zostanie przesłuchany przez sąd 6 maja. Obrońcy rodziny Domogałów chcieli, aby zeznania składał za zamkniętymi drzwiami. Ich zdaniem oświadczenie P. należy traktować ostrożnie, bo zostało sformułowane w sposób ogólnikowy i niejasny. „Zarówno oskarżeni, jak i ich obrońcy nie podejmowali żadnych bezprawnych działań w toku procesu, a przedmiotowe pismo, niezależnie od ewentualnych zeznań świadka, zmierza wyłącznie do zniesławienia uczestników przedmiotowego procesu” – podkreślali we wniosku o wyłączenie jawności. Sędziowie go jednak odrzucili.
Józef P. powiedział nam: – W bezpiecznym miejscu mam schowane dokumenty, które pokażą, jak było naprawdę. Przyniosę je do sądu, niczego się już nie boję.
Nie chciał powiedzieć, kto miał mu grozić i czemu ujawnia to dopiero teraz. – Proszę przyjść do sądu, wszystko tam powiem i pokażę – oznajmił.
Mecenas Jacek Pałka, obrońca Jacka Domogały, powiedział nam, że oskarżeni złożyli już w sądzie prywatny akt oskarżenia przeciwko Józefowie P. – Bo w przesłanym oświadczeniu wszystkich ich zniesławił.
Sprawę bada też prokuratura. Poprosiła sąd o przesłanie kopii oświadczenia świadka oraz protokołu z ostatniej rozprawy. Z oceną prawną poczeka jednak do złożenia przez P. zeznań.
Komisja Majątkowa
Została powołana w 1989 r. przez Episkopat i rząd. Jej decyzje były arbitralne i nie można się było od nich odwoływać. Zajmowała się przyznawaniem instytucjom kościelnym rekompensat za mienie utracone w czasach PRL.
W ciągu 22 lat jej działalności parafie i zakony złożyły 3063 wnioski o rekompensaty, ale Komisja wydała aż 3593 decyzje. Instytucje kościelne dostały 143 mln zł odszkodowań oraz 66,5 tys. ha gruntów. Wartości tych terenów nie można dziś ustalić. Komisja nie prowadziła bowiem rejestru roszczeń, sposobów i czasu ich zaspokojenia, a także wartości gruntów. Jeden wniosek bywał rozpatrywany kilkakrotnie, rekord to 15 rozstrzygnięć w jednej sprawie!
Komisja została rozwiązana w 2011 r. w efekcie nieprawidłowości ujawnionych przez prokuraturę w Gliwicach oraz CBA. Prokuratorzy zarzucili członkom Komisji, że bardziej dbali o interesy Kościoła niż skarbu państwa. Nie sprawdzali, czy ziemia, którą przekazują, należy do państwa, nie weryfikowali też wyceny gruntów.
Kto zamawiał dobrą zmianę?
Beata Szydło i Jarosław Kaczyński podczas odrzucania poprawek opozycji do projektu ustawy PiS o Trybunale Konstytucyjnym (+Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Gazeta)
A właściwie, to kto chciał? Kto zamawiał? Ręka w górę! Ja takich nie znam. Rozmawiam z różnymi ludźmi, także z tymi, którzy głosowali na PiS, ale nie spotkałem nikogo, kto oczekiwałby np. wyrzucenia z TVP popularnego Kraśki i przyjęcia niejakiego Pobudzina. Ucieczka widzów od TVP do konkurencyjnych stacji też wskazuje na to, że chyba raczej nie śnili o tej dobrej zmianie. Sytuacja jest zupełnie jak w dowcipie z czasów, gdy w Polsce stacjonowały oddziały ZSRR. Pytanie w barze mlecznym: Kto zamawiał ruskie? Odpowiedź: Nikt, same przyszły!
Władza stara się jednak przekonać „ciemny lud”, że zamawiał dobrą zmianę. Że wyniki wyborów świadczą o potrzebie zerwania ciągłości, wykarczowania wszystkiego, co wyrosło w Polsce w minionych latach, i zaorania kraju do zera.
Przypomnijmy więc: na partie tworzące obóz mniej lub bardziej radykalnej zmiany (PiS, Kukiz’15, KORWiN, z zastrzeżeniami zaliczmy tu też Partię Razem kwestionującą rynkowy model gospodarczy) głosowało w sumie 8 mln 324 tys. 129 wyborców. Na partie reprezentujące ciągłość III RP (PO, Nowoczesna, PSL, Zjednoczona Lewica) – 6 mln 743 tys. 821 wyborców. Zaokrąglając, wychodzi proporcja mniej więcej 8 do 7.
Jeszcze dobitniej przemawiają wyniki wyborów prezydenckich. Na kandydata „dobrej zmiany” Andrzeja Dudę głosowało 8 mln 630 tys. 627 wyborców, na kandydata ciągłości Bronisława Komorowskiego 8 mln 112 tys. 311 wyborców. Prawie remis.
W Polsce w 2015 r. demokratyczne wahadło lekko wychyliło się w stronę opozycji, dając jej niepodważalne prawo do przejęcia władzy i wprowadzenia korekt do polityki społeczno-gospodarczej rządu. Jednak skala tego zwycięstwa ani nie uzasadnia rewolucji, ani nie uprawnia zwycięzców do wywracania wszystkiego do góry nogami. Takie przepływy społecznego poparcia są rutyną w demokracjach i nigdzie nie prowadzą do zamachów na fundamenty państwa.
Nasuwa się zresztą pytanie: skoro Polacy ponoć tak bardzo oczekiwali tej „dobrej zmiany”, to dlaczego PiS ukrywał przed nimi jej plan? W kampanii była mowa o 500 złotych na dziecko, o obniżeniu wieku emerytalnego i o przewalutowaniu kredytów frankowych, ale niszczenia Trybunału Konstytucyjnego, mediów publicznych i stadnin nikt nie zapowiadał.
PiS, wmawiając Polakom, że sami chcieli tego, co mają, zyskał nieoczekiwanego sojusznika na lewicy, gdzie niektórzy też głoszą pogląd, iż wyniki wyborów ujawniły bezprecedensową ponoć skalę sprzeciwu Polaków wobec modelu ustrojowego III RP opartego na gospodarce rynkowej.
Takie tezy znajduję w wystąpieniach polityków Partii Razem, w artykułach niektórych lewicowych publicystów, ale też w internetowych wpisach pod tymi moimi felietonami, w których bronię kapitalizmu. Np. bystry i utalentowany skądinąd komentator podpisujący się nickiem „moskwasadowa” stwierdził, że bunt społeczny w Polsce został przejęty przez oszustów z PiS.
Co do oszustów – zgoda. Ale gdzie pan widzi ten bunt?
- Ściema konstytucyjna. Prezydent i prezes PiS obiecują socjalne gruszki na wierzbie
PiS rozpoczyna dyskusję nad zmianą konstytucji. Bo chce, by wreszcie „konstytucja w Polsce była przestrzegana”
Flirt PiS-u ze skrajnościami. Prezes Kaczyński: Porozumienie tylko na moich warunkach
PiS chciałby Polski bezmyślnej i bez refleksji
Raskolnikow 