Tusk, 09.03.2017

W opublikowanym w środę spocie Prawo i Sprawiedliwość atakuje Donalda Tuska, oskarżając go o antypolskie działania i kryzys w Europie. 'Gazeta Wyborcza' udowadnia, że PiS manipuluje wypowiedziami Tuska i naciąga swoje tezy.

W opublikowanym w środę spocie Prawo i Sprawiedliwość atakuje Donalda Tuska, oskarżając go o antypolskie działania i kryzys w Europie. ‚Gazeta Wyborcza’ udowadnia, że PiS manipuluje wypowiedziami Tuska i naciąga swoje tezy. (YouTube, kanał Prawa i Sprawiedliwości)

W opublikowanym w środę spocie Prawo i Sprawiedliwość atakuje Donalda Tuska, oskarżając go o antypolskie działania i kryzys w Europie. Sprawdziliśmy. PiS manipuluje wypowiedziami Tuska i naciąga swoje tezy.

Dzień przed szczytem w Brukseli, na którym zdecyduje się, czy Donald Tusk pozostanie na drugą kadencję szefem Rady Europejskiej, PiS opublikował w internecie spot wideo. Pokazuje w nim byłego premiera jako zdrajcę własnego kraju. W spot wmontowane są fragmenty nagrań z YouTube’a, które mają sugerować, że Tusk realizuje w istocie obce interesy. Na nagraniach widać m.in., jak szef Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker klepie Tuska po policzku (ten fragment został powiększony i puszczony w zwolnionym tempie), a Tusk zaśmiewa się w towarzystwie europejskich dyplomatów.

Krótkie migawki połączone są z grobową muzyką i poważnym głosem lektora. Zdjęcia roześmianego Tuska w otoczeniu europejskich przywódców przeplatane są kadrami będącymi wizualnym komentarzem do słów lektora. Gdy ten mówi o „fali uchodźców”, widzimy niewyraźne nagranie agresywnych młodych mężczyzn kopiących w ogrodzenie. Nie wiadomo jednak, co nagranie przedstawia, gdyż nie są podane żadne źródła poza „YouTube”. Kiedy mowa o Brexicie, widzimy niewyraźne nagranie policji szarpiącej się z tłumem – tu także nie wiemy, co przedstawia powyższa scena. A kiedy lektor grobowym głosem mówi o tym, że Tusk „popiera donosy na Polskę”, widzimy zdjęcie, na którym Tusk wygląda tak, jakby szeptał coś do Angeli Merkel.

Wycinanie zdań z kontekstu, czyli jak manipulować słowem

Spot zaczyna się od słów prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego. „My jako Polacy powinniśmy postawić Donaldowi Tuskowi pewne zadania. Niech on dla Polaków coś załatwi” – mówi z offu prezes PiS. W tym momencie włącza się lektor: „Donald Tusk dla Polaków nie zrobił nic. Jeszcze jako premier zlikwidował konkurencyjny dla krajów Europy Zachodniej przemysł stoczniowy, otrzymując jednocześnie od Angeli Merkel nagrodę Rathenaua, polakożercy, który nazwał Polskę ‚krajem sezonowym’. Tusk za to zyskiwał poklask wśród unijnego establishmentu” – słyszymy.

Dalej dowiadujemy się od lektora, że „Donald Tusk popiera donosy na Polskę i grozi legalnie wybranym władzom”. Dowodem na to są pocięte fragmenty nagrań wywiadów Tuska. Na jednym z nich Tusk mówi: „Ja będę działał w taki sposób, aby wszyscy wyraźnie słyszeli, co się dzieje złego, jeśli chodzi o działania polskiego rządu”. Na filmie nie usłyszmy jednak reszty zdania: „ale nie zrobię niczego, co by zaszkodziło Polsce jako całości”.

Drugi fragment to: „Próbowałem także przestrzec polskich polityków przed takim nadmiernym szarżowaniem w Europie”. Twórcy z PiS wycięli jednak dalszą część: „To nie jest tak, że mamy wszystko zagwarantowane raz na zawsze. To nie jest tak, że w Europie nie ma państw czy sił politycznych, które na przykład nie chciałyby Europy mniejszej, Europy różnych prędkości i dlatego na miejscu polskiego rządu byłbym stanowczy, ale też ostrożny wtedy, kiedy tego potrzebuje sytuacja”.

„Tusk poparł pucz opozycji w Sejmie. Podważał legalność budżetu, w którym jest program 500 plus – wsparcie finansowe dla polskich rodzin” – dowiadujemy się ze spotu PiS. „Kadencja Tuska jako szefa Rady Europejskiej to czas największego kryzysu Europy. Tusk nie dbał o bezpieczeństwo Polaków. Poparł narzucenie liczby islamskich imigrantów państwom Unii, w wyniku czego wezbrała fala zamachów terrorystycznych. Ginęli w nich również Polacy. Tuskowi wyszło jedno. Z Unii wyszła Wielka Brytania” – mówi poważnym głosem lektor.

„Żona Tuska się nie myliła. Jeden Donald naprawdę wystarczy” – kończy się spot. To nawiązanie do gorzkiego żartu przewodniczącego Rady Europy po wygranej Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w USA. „Ostatni komentarz mojej żony: jeden Donald wystarczy” – napisał wówczas Tusk.

Sprawdziliśmy zarzuty zawarte w spocie jeden po drugim.

1. „Donald Tusk jeszcze jako premier zlikwidował konkurencyjny dla krajów Europy Zachodniej przemysł stoczniowy”.

Historia upadku polskich stoczni państwowych swoje początki ma jeszcze w latach 90. Po zmianie ustroju, hiperinflacji i utracie dotychczasowych rynków zbytu stocznie popadły w problemy finansowe skutkujące spadkiem produkcji i zwolnieniami pracowników. Kolejne rządy słabo radziły sobie z tym problemem, w listopadzie 2007 r. – ostatnim miesiącu rządów PiS – Stocznia Gdańska została sprywatyzowana.

Koalicja PO-PSL też nie miała na tym polu wielkich osiągnięć, ale fakty są takie, że na koniec rządów Platformy Obywatelskiej przypadł okres dobrej koniunktury polskiego przemysłu stoczniowego. – Musimy odbudować nowoczesny przemysł stoczniowy – przekonywał w kampanii wyborczej prezydent elekt Andrzej Duda. Stoczniowcy mówili wtedy „Wyborczej” – czyli w połowie 2015 r. – że kondycja branży jest bardzo dobra. Rosły sprzedaż, zatrudnienie i zyski. Dziś stocznie radzą sobie gorzej, ale tylko wynik zmian w światowym handlu.

Zobacz też: Donald Tusk szykuje się do II kadencji szefa RE

http://www.gazeta.tv/plej/19,82983,21474479,video.html

2. Tusk odebrał od Angeli Merkel nagrodę „polakożercy” Rathenaua, który nazwał Polskę „krajem sezonowym”.

Nagroda im. Walthera Rathenaua od 2008 r. przyznawana jest wybitnym osobom za działalność na arenie międzynarodowej. Przed Tuskiem uhonorowany nim został były szef niemieckiej dyplomacji Hans-Dietrich Genscher, prezydent Izraela Szymon Peres oraz sekretarz stanu USA Hillary Clinton.

Walther Rathenau był ministrem odbudowy i ministrem spraw zagranicznych Republiki Weimarskiej. Pochodził z rodziny żydowskiej, w 1922 r. został zamordowany przez niemieckich nacjonalistów. Opowiadał się za polityką równowagi między mocarstwami. W Polsce pamiętany jest przede wszystkim za jednego z autorów układu w Rapallo, przez Polaków uważanego za początek radziecko-niemieckiej współpracy. Nie ma dowodów, że Rathenau nazwał Polskę „państwem sezonowym”, choć rzeczywiście w czasach Republiki Weimarskiej antypolska propaganda używała tego terminu, zwłaszcza w czasach wojny celnej.

Donald Tusk dostał nagrodę za zasługi na rzecz pogłębienia integracji europejskiej podczas przewodnictwa Polski w UE i zasługi na rzecz polsko-niemieckiego pojednania. Zdając sobie sprawę z tego, jak Polacy zapamiętali Rathenaua, Merkel nazwała odebranie nagrody „dowodem odwagi”. Jako zasługę Polski wymieniła m.in. to, że w istotny sposób przyczyniła się do przyjęcia tzw. sześciopaku, czyli pakietu reform stabilizacyjnych. Donald Tusk wykorzystał przemówienie do apelu o wsparcie dla Ukrainy, z którą wówczas przygotowywaliśmy się do Euro 2012.

3. Donald Tusk popiera donosy na Polskę i grozi legalnie wybranym władzom.

– Jeśli zostanę wybrany na II kadencję, pozostanę politycznie neutralny i bezstronny wobec wszystkich 28 krajów Unii. Wierzę, że dotąd też mi się to udawało. Ale zarazem jestem odpowiedzialny za ochronę europejskich wartości – zadeklarował wczoraj Donald Tusk. To była pośrednia odpowiedź na zarzuty polskiego rządu, że Tusk pełni funkcję przywódcy krajowej opozycji.

– PiS ustawia Polskę bokiem do Europy – mówił Tusk w rozmowie z Onetem w grudniu zeszłego roku. Jak wówczas mówił, stara się niwelować negatywne skutki tej polityki. – Za 10 lat mało kogo będzie obchodziło, czy Tusk miał drugą kadencję, czy PiS wygrał wybory, czy przegrał, jeśli okaże się, że Europa się rozpadła, a Polska znalazła się w kompletnym osamotnieniu na peryferiach. Tego nam nikt nie wybaczy. Ja tutaj na PiS za bardzo nie liczę, bo uważam, że świadomie czy nieświadomie robią wszystko, żeby ten czarny scenariusz stał się prawdopodobny – powiedział.

– Dla mnie jest ważne, że dziś w Brukseli robię skutecznie to, co moim zdaniem jest w interesie Polski: a więc zacieśnienie więzi w Europie, utrzymanie dobrych relacji z Niemcami i z Francją. To, że to nie jest polityka, jaką prezentuje polski rząd – to prawda. Ale ja naprawdę inaczej definiuję polskie interesy niż PiS. Powiem twardo: uważam, że je precyzyjniej i lepiej definiuję – dodawał.

Podobnie mówił w TVN 24, także w grudniu. – Tym wszystkim, którzy szkodzą Polsce, nie odpuszczę. Czy w Brukseli, czy po powrocie do Polski, ale to nie musi się absolutnie wiązać z jakimś kandydowaniem czy stanowiskami. Ja już tego głodu nie mam. Natomiast głód walki o sensowne sprawy pewnie będzie mi towarzyszył do końca życia – mówił Tusk.

4. Tusk poparł pucz opozycji w Sejmie. Podważał legalność budżetu, w którym jest program 500 plus – wsparcie finansowe dla polskich rodzin.

– Po wczorajszych wydarzeniach w Sejmie i na ulicach Warszawy, mając też w osobistej pamięci, co znaczą grudnie w naszej historii, apeluję do tych, którzy realnie sprawują władzę w naszym kraju, o respekt i szacunek wobec ludzi, zasad i wartości konstytucyjnych, ustalonych procedur i dobrych obyczajów – mówił w grudniu Tusk, gdy w Sejmie trwała okupacja mównicy przez opozycję. Odwiedził wówczas Polskę z okazji ceremonii zamknięcia Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016.

– Tym wszystkim, którzy gotowi są – pokazują to od miesięcy – trwać przy europejskich standardach demokracji, tu, w Polsce, chciałbym podziękować i wyrazić najwyższe uznanie. Jesteście dzisiaj najlepszymi strażnikami polskiej reputacji w Europie i na świecie – dodał.

Z kolei w styczniu w Brukseli w rozmowie z TVN 24 mówił, że „sytuacja wymaga szybkiego i pozytywnego rozwiązania, także ze względu na pozycję Polski w Europie”. – Wszyscy jednak obserwują to, co się dzieje, także w polskim parlamencie, z niepokojem, a także z brakiem zrozumienia dla tej sytuacji – stwierdził. Jego zdaniem „odpowiedzialność zawsze w takich przypadkach spoczywa w dużo większym stopniu na władzy”, którą wezwał do kompromisu.

Apelował też o pewność, że budżet został uchwalony „we właściwy, legalny sposób”. – Każdy, kto będzie miał na przykład złą wolę albo kto będzie chciał bardzo dociekliwie zbadać prawną sytuację Polski z tym właśnie dwuznacznie uchwalonym budżetem, będzie miał mocne argumenty. Trzeba zrobić wszystko, by nikt, kto będzie chciał wykorzystywać tę sytuację, tych argumentów nie miał – podkreślił.

Mówiąc o legalności budżetu, w ogóle nie poruszał wątku programu 500 plus.

5. Tusk nie dbał o bezpieczeństwo Polaków. Poparł narzucenie liczby islamskich imigrantów państwom Unii, w wyniku czego wezbrała fala zamachów terrorystycznych.

Tusk popiera przyjmowanie uchodźców, ale jednocześnie stara się ograniczyć ich napływ do Europy. Brał udział w negocjacjach ws. porozumienia z Turcją, dzięki któremu w dużej mierze się to udało. W rozmowie z prezydentem Turcji Recepem Tayyipem Erdoganem mówił, że jeśli nie dojdzie to zawarcia porozumienia, „wydarzenia mogą przybrać dramatyczny bieg, tj. część państw członkowskich może się zdecydować na zamknięcie granic”. Przed groźbą upadku strefy Schengen ostrzegał wielokrotnie.

Opowiadał się też za relokacją uchodźców, wskazując, że „jeżeli Polska wyrzekłaby się języka solidarności, to prędzej czy później może się to odbić także na naszych interesach”. Jednocześnie strofował Niemcy. – Inne kraje, biorąc pod uwagę liczbę ludności, też przyjęły bardzo dużo uchodźców. Niemcy nie zostały pozostawione samym sobie i nie powinny udawać męczennika – mówił w wywiadzie dla tabloidu „Bild”.

We wrześniu 2015 r. kraje UE zobowiązały się do przejęcia od Grecji i Włoch w ciągu dwóch lat co najmniej 98 tysięcy uchodźców (cała UE liczy ok. 505,7 mln mieszkańców). Dla każdego kraju przypisano kwotę uchodźców, którzy mają zostać przyjęci. Do tej pory jednak relokowano zaledwie 13,5 tysiąca osób. Polska nie przyjęła dotąd ani jednej osoby.

6. Tuskowi wyszło jedno. Z Unii wyszła Wielka Brytania.

Przed Brexitem Donald Tusk ostrzegał Brytyjczyków, że nie mogą liczyć na miękkie wyjście z UE, po którym korzystaliby z przywilejów bycia w Unii bez żadnych zobowiązań. – Jedyną alternatywą dla twardego Brexitu jest brak Brexitu – mówił w październiku zeszłego roku. – Brutalna prawda jest taka, że Brexit będzie ciężki dla nas wszystkich. Nie będzie ciastek na stole. Tylko ocet i sól – dodawał, podkreślając, że Unię i Zjednoczone Królestwo czekają twarde i nieprzyjemne negocjacje.

Portal Politico Europe komentował wówczas, że ostre słowa Tuska to „policzek dla brytyjskiego rządu”. „W niezwykle brutalnych jak na niego słowach Tusk zapowiada, że nie będzie żadnego kompromisu w negocjacjach na temat warunków, na jakich Wielka Brytania opuści Unię” – pisało Politico.

I miało rację. Tuż po tym, jak 23 czerwca Brytyjczycy zdecydowali o wyjściu z Unii, Tusk mówił: – Nie będę ukrywał, że życzylibyśmy sobie innego wyniku referendum. Jestem w pełni świadomy, jak poważny, a nawet dramatyczny to moment z politycznego punktu widzenia. Nie można przewidzieć wszystkich politycznych konsekwencji tego wydarzenia, szczególnie dla Wielkiej Brytanii.

Dodawał, że Brytyjczycy nie powinni za długo zwlekać z formalnym wnioskiem o wyjście z UE, bo „Unia potrzebuje jasnej perspektywy politycznej”. Kilka dni po Brexicie mówił, że „UE jest gotowa rozpocząć proces rozwodu nawet dziś, choć bez entuzjazmu”.

Jacek Saryusz-Wolski (Fot. Marcin Wojciechowski / Agencja Gazeta)

António Guterres, którego Jacek Saryusz-Wolski pouczał kilka lat temu, jest dziś sekretarzem generalnym ONZ. On – narzędziem politycznej rozgrywki PiS.

Podczas bitwy pod Płowcami (1331 r.) rycerz Florian Szary (według Jana Długosza – Saryusz) został raniony trzema krzyżackimi kopiami. Król Władysław Łokietek znalazł go na polu bitwy, kiedy usiłował wcisnąć własne jelita do rozciętego brzucha. Przejęty poświęceniem rycerza król nadał mu herb Jelita. Ku zaskoczeniu władcy Florian przeżył.

Florian Saryusz jest protoplastą rodu Jacka Saryusz-Wolskiego. Ten do niedawna prominentny polityk PO jest dziś kandydatem PiS na szefa Rady Europejskiej. Startuje przeciwko Donaldowi Tuskowi. Saryusz-Wolski tę bitwę z dawnym partyjnym liderem z pewnością przeżyje. Tylko czy zyska sławę równą tej przodka?

Zobacz też: Polska sama się wyklucza z dyskusji o przyszłości UE – w „3×3” o konflikcie Warszawy z Brukselą

http://www.gazeta.tv/plej/19,82983,21474165,video.html

Ego jedzie drugą windą

Kiedy został wyrzucony z PO, napisał na Twitterze, że sam wysiadł z partii „na przystanku Polska”. Na ścianie jego biura europoselskiego w Łodzi ktoś skomentował to inaczej: „Raz się sk…, k… pozostaniesz”.

Szanse na wybór na szefa Rady Europejskiej ma minimalne. W grze przeciwko znienawidzonemu Tuskowi Jarosław Kaczyński dał mu rolę pionka. Po pierwszych doniesieniach o jego kandydaturze milczał. Potem wobec macierzystej partii użył określenia „targowica”. Zarzucił PO, że „donosi na Polskę”, a „czerwoną linią” było dla niego grudniowe wystąpienie Tuska we Wrocławiu. W czasie sejmowego kryzysu Tusk mówił o obronie demokracji i państwa prawa.

Deklarował, że chce pozostać w Europejskiej Partii Ludowej (należy do niej PO). Po rozmowie z przewodniczącym EPL Josephem Daulem Saryusz-Wolski musiał odejść. Ale chyba najbardziej ubodło go stwierdzenie ministra spraw zagranicznych Holandii. Bert Koenders stwierdził, że go w ogóle nie zna, za to popiera Tuska. Saryusz-Wolski przypominał na Twitterze, że z Koendersem spotkał się 8 września 2015 r. o godzinie 14.45. Uważa, że w Brukseli zna go każdy.

Byli koledzy z PO wskazują na dwa powody zachowania Saryusz-Wolskiego: frustrację i brak miłości. Bo to człowiek, który najbardziej kocha siebie. – On sam i jego ego nie pomieszczą się w żadnej brukselskiej windzie – mówi jedna z europosłanek PO. Inni się mu dziwią i mają żal. Podkreślają jego wielką wiedzę, perfekcyjną znajomość francuskiego, angielskiego i włoskiego oraz… nieznośny charakter.

– Nieustannie poucza – wspomina były bliski współpracownik. – Kiedy toczyły się negocjacje w sprawie wejścia Polski do Unii, pojechaliśmy do Portugalii. Przyjął nas ówczesny premier António Guterres. Rozmowa dotyczyła kwestii rolnych. Nagle Saryusz-Wolski spytał premiera o stanowisko Portugalii w sprawie kwot masła w latach 80. Guterres go nie znał, więc Saryusz-Wolski z dumą wyliczał te kwoty i spoglądał z lekceważeniem. Rozmowy się zwarzyły. Żaden premier nie lubi, kiedy wobec współpracowników robi się z niego głupka.

Saryusz-Wolski z racji kompetencji miał szanse na najwyższe światowe stanowiska. Ale Guterres jest dziś sekretarzem generalnym ONZ, a on – politycznym narzędziem.

Od PZPR do UE

Przez ostatnie lata chodził po salonach Brukseli niczym wygasły wulkan spowity dymem cygar i aromatem win. Od kolegów z PO zaczął stronić. Było to dla nich bolesne, bo wprowadzał ich do europarlamentu i instytucji UE.

– Wielka wiedza. To człowiek, który zanim poznaliśmy instytucje unijne, wiedział o nich wszystko. Kiedy my rzucaliśmy na ulicach kamieniami w ZOMO, on uczył się i wyjeżdżał na stypendia – mówi europosłanka Róża Thun (PO).

Ambitny i pracowity, z talentem do języków. Na Uniwersytecie Łódzkim skończył studia ekonomiczne – na tym samym kierunku co Marek Belka i Jerzy Kropiwnicki. Wyjechał na staż na Uniwersytecie w Nancy, potem kierował Ośrodkiem Badań Europejskich UŁ, przebywał w Instytucie Uniwersyteckim we Florencji.

Poglądy? W czasach studenckich był w Socjalistycznym Związku Studentów Polskich. Kiedy dzisiejszy szef SLD Włodzimierz Czarzasty tworzył Ordynacką, stowarzyszenie byłych członków SZSP, wstąpił do niego razem z Belką i Aleksandrem Kwaśniewskim.

Podkreśla, że w 1980 r. wstąpił do „Solidarności” i był zastępcą rzecznika Zarządu Regionu Ziemi Łódzkiej. Nie wspomina, że w 1986 r. zapisał się do PZPR. W tym samym roku za działalność w opozycji aresztowano Zbigniewa Bujaka i Bogdana Borusewicza. Saryusz-Wolski w PZPR został do 1989 r. Legitymacja partii była zapewne ceną za stanowisko adiunkta w Zakładzie Ekonomii Politycznej Socjalizmu UŁ.

Do Warszawy trafił wraz z tzw. boat people, desantem łódzkim – politykami i naukowcami, których premier Jan Krzysztof Bielecki postanowił wykorzystać w staraniach o wejście do UE. Saryusz-Wolski tworzył pierwszy Urząd Integracji Europejskiej, a także ośrodek naukowy w Natolinie – centrum przyszłych europejskich kadr. To „grupa natolińska” złożona z młodych, wykształconych na Zachodzie i wpatrzonych w niego ludzi była przez lata źródłem jego siły.

Pomimo zmieniających się rządów pełnił funkcję pełnomocnika ds. integracji europejskiej do 1996 r. Dziś pisze: „To ja wprowadzałem Polskę do UE”. Ma rację – współtworzył dokumenty negocjacyjne. W 2000 roku premier Jerzy Buzek zaproponował mu stanowisko sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej. Zaczynały się kluczowe lata negocjacji. Jego idea była prosta. Rozszerzenie Unii w ramach tzw. big bangu – aż o dziesięć państw – jest niemożliwe bez Polski, największego kandydata. Dlatego Polska ma negocjować twardo. Nie przejmował się, kiedy Węgry i Czechy groziły, że nie będą czekały na Polskę, która miała niezamknięte rozdziały negocjacyjne. Wtedy zyskał przydomek „Czołg”.

Efekt? Tylko częściowo zadowalający. Kiedy jego kompetencje przejmował Jan Truszczyński, Polska miała większość rozdziałów negocjacyjnych otwartych. Wyprzedzaliśmy jedynie Słowację, z którą Unia czasowo wstrzymała negocjacje ze względu na antydemokratyczne rządy Vladimira Meciara. Nowy rząd SLD-PSL przyjął bardziej elastyczną linię, ale zaprosił Saryusz-Wolskiego do Komitetu Integracji Europejskiej.

Efekt negocjacji rządu Leszka Millera Saryusz-Wolski przyjął kwaśno. Krytykował jego zbyt miękką postawę, przypominał, że agenda z 2000 r. zakładała lepsze warunki akcesji. Ale namawiał, by w referendum głosować za Unią.

Nicea albo śmierć

W początkach istnienia PO to właśnie Saryusz-Wolski był nieformalnym ministrem spraw zagranicznych. Należał do frakcji Jana Marii Rokity, mocno zwalczanej przez Bronisława Komorowskiego, który go szczerze nie cierpiał.

W 2004 r. został wybrany do Parlamentu Europejskiego i stanął na czele delegacji PO. Wprowadzał ją na europejskie salony. Zresztą nie tylko ją. Zorganizował nieformalny klub polski w PE, który zrzeszał przedstawicieli różnych ugrupowań. Z czasem zaprzyjaźnił się z Konradem Szymańskim z PiS, z którym dzieli pasję do zwiedzania dobrych brukselskich restauracji i kolekcjonowania francuskich win.

Dziś Saryusz-Wolski chwali się na Twitterze, że to on przedstawił Tuskowi Angelę Merkel. Zapewne to prawda, w ciągu kilku lat pobytu w Brukseli europoseł z Łodzi stał się prawdziwą instytucją.

Kiedy w 2005 r. PiS wygrało wybory i powstawał rząd Kazimierza Marcinkiewicza, Jarosław Kaczyński zaproponował mu stanowisko szefa MSZ. Odmówił. Ale rolę zakulisowego szefa MSZ odegrał w 2007 r. podczas szczytu UE, gdzie dyskutowano nowy traktat europejski. Jeszcze przed obradami Jan Rokita zakrzyknął z sejmowej mównicy: „Nicea albo śmierć!”. To Saryusz-Wolski wymyślił to hasło.

Jacek Saryusz-Wolski, Jan Maria Rokita i Grzegorz Schetyna podczas Rady krajowej Platformy Obywatelskiej w grudniu 2014 r. KUBA ATYS

Chodziło o obronę systemu głosowania państw UE wynegocjowaną na szczycie w Nicei w 2000 r., w którym Polska uczestniczyła jako kraj aspirujący do Unii. System dawał Polsce i Hiszpanii relatywnie silniejszą pozycję. Saryusz–Wolski uczestniczył w nicejskim szczycie. Siedem lat później prezydent Lech Kaczyński zobowiązał się bronić tamtych ustaleń. Na szczyt UE zabrał „szerpów” – Jacka Cichockiego i Ewę Ośniecką-Tamecką, ekspertów będących najbliższymi współpracownikami Saryusz-Wolskiego. Ale podczas negocjacji prezydent Kaczyński i szefowa MSZ Anna Fotyga się pogubili, a „szerpowie” zostali zamknięci w pokoju oddalonym od miejsca negocjacji. Prezydent zgodził się na system podwójnej większości w zamian za mgławicową propozycję „kompromisu z Joaniny”, który jakoby pozwalał Polsce na blokowanie decyzji.

Komu nalać lepsze wino

Wygrana PO w wyborach parlamentarnych w 2007 r. okazała się osobistą klęską Saryusz-Wolskiego. Poczuł się urażony, bo Tusk nie zaproponował mu stanowiska szefa MSZ. Objął je bardziej proeuropejski Radosław Sikorski.

Saryusz-Wolskiego irytował „proniemiecki zwrot” w polskiej polityce – Niemców nie cierpi. Irytowało go też to, że nie zaproponowano mu stanowiska komisarza UE. Tusk starał się go jednak dowartościować i dalej wyznaczał na szefa delegacji PO w Parlamencie Europejskim. W 2008 r. podczas spotkania z premierem Silvio Berlusconim załatwił mu stanowisko wiceprzewodniczącego Europejskiej Partii Ludowej.

Problemem były jednak relacje Saryusz-Wolskiego z innymi politykami PO. Przewodniczący delegacji dyktował im, co mają robić. W 2007 r. przeforsował swoją kandydaturę na szefa komisji spraw zagranicznych Parlamentu Europejskiego, choć Polska miała obiecane ważniejsze dla niej stanowisko szefa komisji budżetowej. Wysadził z siodła propolskiego przewodniczącego komisji spraw zagranicznych Elmara Broka. – Zmartwiła mnie nacjonalistyczna muzyka, która dobiegła ze strony polskiej delegacji – powiedział niemiecki eurodeputowany. Saryusz-Wolskiego poparli wówczas posłowie PiS. By „utrącić Niemca”.

Relacje członków delegacji PO z przewodniczącym stawały się nieznośne. Ich spotkania odbywały się wedle szczególnego ceremoniału. Saryusz-Wolski zapraszał eurodeputowanych do restauracji Dal Padrino przy Rue Archimede w Brukseli, gdzie serwowano obfitą kolację. – Znajomy kelner dolewał wina, zwykle barolo albo amarone. Byli posłowie, których Saryusz wyróżniał. Tym na jego skinienie kelner dolewał lepszego wina – wspomina jeden z europosłów.

Podczas wyjazdu do Alzacji, gdzie właścicielką winnicy jest Polka, Saryusz-Wolski poprosił o czerwone wino. Nalał kieliszek sobie i Rafałowi Trzaskowskiemu, byłemu asystentowi. Na pytanie prof. Leny Kolarskiej-Bobińskiej, czy może tego wina spróbować, rzucił: – Kobiety na winie się nie znają.

Bunt nastąpił w 2012 r. Eurodeputowany Krzysztof Lisek zaproponował, by przygotować statut delegacji. Przewodniczącego miał wskazywać przewodniczący PO albo mieli go wybierać członkowie. Około 30 z nich podpisało się pod kandydaturą Jacka Protasiewicza. Saryusz-Wolski też zabiegał o poparcie. Zebrał jeden podpis. To był dla niego szok. Nie kandydował.

Plotkowano, że może się nie znaleźć na kolejnej liście PO do europarlamentu. A z Brukselą jest w pełni związany. Mieszka w pobliżu ronda Schumana, gdzie zlokalizowane są instytucje UE. W nich pracują jego dzieci.

Na co liczy? Na stanowisko szefa MSZ, komisarza UE? Napisał, że przypisywanie mu takich kalkulacji to „atrofia myślenia państwowego”.

	darek o Jarosławie Kaczyński dobry pas…
	Tokarczuk o PiS… o Tokarczuk o PiS: zostaną po ni…
	Hairwald o Tokarczuk o PiS: zostaną po ni…
	Kaczyński coraz mocn… o Pogrążony PiS
	Zamordyzm PiS coraz… o Pogrążony PiS

Raskolnikow

Tusk, 09.03.2017

„Wypychanie Polski z UE” i „dziwna wojenka personalna”. Liderzy partyjni o wyborach nowego szefa RE

„Wypychanie Polski z UE”

Rząd PiS kombinuje, jak zablokować wybór Tuska. Takie liberum veto miałoby opłakane skutki

Czy mogą zerwać szczyt?

PiS zmięknie? Może coś utarguje

PiS pójdzie na zwarcie? To grozi katastrofą

Europa trzech prędkości. Trzecia dla Polski

STAN GRY: RZ: Klęska polskiej ofensywy, Haszczyński: PiS jak turecki rząd, GW: Wycofamy ambasadora z Brux? Tejchman: Poświęcamy interes w imię wojenki

W sprawie Tuska, Platforma zachowała się bezradnie jak w kampanii Komorowskiego

Petru: Działania PiS-u wypychają Polskę z UE. To być może początek Polexitu

PiS w spocie wideo manipuluje i oskarża Tuska o zdradę. Sprawdziliśmy tezę po tezie

Tusk kontra rząd. Polska „zrobi wszystko, żeby do głosowania nie doszło”. To możliwe?

Strajk Kobiet. Nie damy się rozbić jak państwowe limuzyny [CHUTNIK]

Angela Merkel popiera Tuska. „Cieszę się na kontynuację współpracy z nim”

Waszczykowski zdradza plan rządu ws. wyboru Tuska: Będziemy robić wszystko, żeby dziś do głosowania nie doszło

Co zrobi Kaczyński, jeśli rząd nie zdoła dziś zablokować kandydatury Tuska?

Saryusz – upadek gwiazdy. Kim jest polityk, który zapragnął utrącić Tuska?

Blog Stats

Rodion

Najnowsze wpisy

Najnowsze komentarze

Najbardziej popularne pozycje & Strony

Archiwum

Kategorie

Tags

Meta

Raskolnikow

Tusk, 09.03.2017

„Wypychanie Polski z UE” i „dziwna wojenka personalna”. Liderzy partyjni o wyborach nowego szefa RE

„Wypychanie Polski z UE”

Rząd PiS kombinuje, jak zablokować wybór Tuska. Takie liberum veto miałoby opłakane skutki

Czy mogą zerwać szczyt?

PiS zmięknie? Może coś utarguje

PiS pójdzie na zwarcie? To grozi katastrofą

Europa trzech prędkości. Trzecia dla Polski

Wycinanie zdań z kontekstu, czyli jak manipulować słowem

2. Tusk odebrał od Angeli Merkel nagrodę „polakożercy” Rathenaua, który nazwał Polskę „krajem sezonowym”.

3. Donald Tusk popiera donosy na Polskę i grozi legalnie wybranym władzom.

4. Tusk poparł pucz opozycji w Sejmie. Podważał legalność budżetu, w którym jest program 500 plus – wsparcie finansowe dla polskich rodzin.

5. Tusk nie dbał o bezpieczeństwo Polaków. Poparł narzucenie liczby islamskich imigrantów państwom Unii, w wyniku czego wezbrała fala zamachów terrorystycznych.

6. Tuskowi wyszło jedno. Z Unii wyszła Wielka Brytania.

Angela Merkel popiera Tuska. „Cieszę się na kontynuację współpracy z nim”

Waszczykowski zdradza plan rządu ws. wyboru Tuska: Będziemy robić wszystko, żeby dziś do głosowania nie doszło

Ego jedzie drugą windą

Od PZPR do UE

Nicea albo śmierć

Komu nalać lepsze wino

Udostępnij:

Blog Stats

Rodion

Najnowsze wpisy

Najnowsze komentarze

Najbardziej popularne pozycje & Strony

Archiwum

Kategorie

Tags

Meta